Φίμωση - περιτομή
Τι είναι η φίμωση του πέους;
Φίμωση είναι η στένωση του στομίου της ακροποσθίας (του δέρματος που καλύπτει τη βάλανο, δηλαδή την κεφαλή του πέους), με συνέπεια την αδυναμία αποκάλυψης της βαλάνου κατά την προσπάθεια έλξης της ακροποσθίας προς τη βάση του πέους.
Τι προκαλεί τη φίμωση του πέους;
Φυσιολογικά η ακροποσθία είναι ελαστική ώστε να επιτρέπεται με ευχέρεια η κίνηση του δέρματος κατά την πλήρη στύση.
Αυτό πρέπει να είναι εφικτό έως την ηλικία του δεύτερου ή τρίτου έτους της ζωής.
Η φίμωση είναι είτε συγγενής (από τη γέννηση και παρέμεινε έτσι παρά την ανάπτυξη του παιδιού), είτε επίκτητη (εμφανίζεται κάποια στιγμή στη ζωή).
Παθήσεις που σχετίζονται με την ανάπτυξη φίμωσης είναι:
• Χρόνιες φλεγμονές στη βάλανο και στην ακροποσθία (βαλανοποσθίτιδα) και κυρίως μυκητιάσεις που δεν αντιμετωπίζονται σωστά.
• Ο σακχαρώδης διαβήτης ο οποίος αποτελεί κύριο προδιαθεσικό παράγοντα για τη δημιουργία φλεγμονών στην περιοχή και κατ΄ επέκταση φίμωσης.
• Τραυματισμός κατά τη σεξουαλική πράξη.
Πως δημιουργείται η φίμωση;
Οι χρόνιες φλεγμονές και οι τραυματισμοί ακολουθούνται από έντονη επουλωτική δραστηριότητα η οποία καταλήγει σε δημιουργία ουλώδους δακτυλίου, αφού το δέρμα της περιοχής δεν επανέρχεται πλήρως και χάνει σταδιακά την ελαστικότητά του μέχρι την πλήρη σύγκλειση.
Τι μπορεί να προκαλέσει η φίμωση;
• Υποτροπιάζουσες φλεγμονές της βαλάνου και της ακροποσθίας
• Πόνο κατά τη σεξουαλική επαφή
• Επώδυνη στύση που μπορεί να έχει ως συνέπεια την απώλεια της στύσης (στυτική δυσλειτουργία)
• Τέλεια απόφραξη της βαλάνου που μπορεί να έχει ως συνέπεια ακόμα και την αδυναμία ούρησης
• Πρόωρη εκσπερμάτιση, λόγω του ότι η περιοχή γίνεται πολύ ευαίσθητη
• Παραφίμωση (Είναι μια σοβαρή και επείγουσα κατάσταση η οποία οφείλεται στην παραμονή επί ώρες της ακροποσθίας τραβηγμένης προς τα πίσω. Το στενό στόμιο δημιουργεί μια δακτυλιοειδή περίσφιξη στο πέος το οποίο εμποδίζει τη φυσιολογική κυκλοφορία του αίματος. Αν αυτό παραμείνει για αρκετό χρονικό διάστημα μπορεί να προκαλέσει ισχαιμία και νέκρωσης της περιοχής. Η παραφίμωση πρέπει να αντιμετωπίζεται επειγόντως από ουρολόγο).
• Ανάπτυξη καρκίνου πέους, μακροπρόθεσμα εφ’ όσον δεν αντιμετωπιστεί για πολλά χρόνια (σπάνια)
Ποια είναι η αντιμετώπιση της φίμωσης;
Η θεραπεία μπορεί να είναι είτε συντηρητική, είτε χειρουργική.
• Συντηρητική θεραπεία. Όταν η φίμωση είναι σε αρχικό στάδιο και οφείλεται σε κάποια δερματολογική πάθηση ή φλεγμονή της περιοχής, η χρήση κάποιων αλοιφών που θα σας συστήσει ο γιατρός σας μπορεί να έχει καλά αποτελέσματα. Όταν όμως το δέρμα της ακροποσθίας έχει χάσει την ελαστικότητα του και έχει γίνει ουλώδες τα φάρμακα δεν μπορούν να βοηθήσουν και θα σας συστηθεί η χειρουργική αντιμετώπιση.
• Χειρουργική αντιμετώπιση. Η περιτομή είναι η επέμβαση που εφαρμόζεται στην πλειοψηφία των ασθενών με φίμωση. Αφαιρείται το ουλώδες τμήμα δέρματος και ακολουθεί η πλαστική συρραφή της ακροποσθίας. Συνήθως, γίνεται με τοπική αναισθησία και ο ασθενής εξέρχεται αμέσως μετά από το νοσοκομείο. Υπάρχουν κάποιες παραλλαγές στην τεχνική, οι οποίες έχουν κυρίως να κάνουν με την έκταση του δέρματος που θα αφαιρεθεί και την εμπειρία του χειρουργού σας.
