Υπάρχουν πέντε γνωστές μορφές ακράτειας ούρων που συνήθως παρουσιάζονται στις γυναίκες:
1. Ακράτεια ούρων από προσπάθεια
Είναι η ακούσια απώλεια ούρων όταν περπατάμε, γυμναζόμαστε ή σηκώνουμε κάτι βαρύ, όταν σηκωνόμαστε όρθιοι από καθιστή η οριζόντια θέση, όταν βήχουμε, φταρνιζόμαστε ή γελάμε. Ό,τι δηλαδή μπορεί να αυξήσει την ενδοκοιλιακή πίεση. Είναι η συχνότερη μορφή ακράτειας. Η παχυσαρκία, η πολυτοκία, η έλλειψη οιστρογόνων, η υστερεκτομή και κάποιες χρόνιες παθήσεις όπως η δυσκοιλιότητα και η υπέρταση αποτελούν προδιαθεσικούς παράγοντες.
2. Ακράτεια ούρων επιτακτικού τύπου
Είναι η αιφνίδια και έντονη ανάγκη για ούρηση που ακολουθείται από απώλεια ούρων. Μπορεί να αισθάνεστε ότι δεν θα προλάβετε να φτάσετε στην τουαλέτα ή μπορεί να ξυπνάτε κάποιες φορές στη διάρκεια της νύχτας με έντονη ανάγκη για ούρηση. Σχετίζεται με αυξημένη ευερεθιστότητα της ουροδόχου κύστεως (πχ φλεγμονές – λιθίαση) και με νευρολογικές διαταραχές (νόσος Πάρκινσον, σκλήρυνση κατά πλάκας, κακώσεις σπονδυλικής στήλης).
3. Ακράτεια ούρων μικτού τύπου
Συμβαίνει όταν συνυπάρχουν συμπτώματα τόσο ακράτειας ούρων από προσπάθεια όσο και επιτακτικού τύπου.
4. Ακράτεια ούρων από υπερπλήρωση
Συμβαίνει όταν η ουροδόχος κύστη δεν αδειάζει εντελώς. Μπορεί να προκληθεί είτε από δυσλειτουργία των νεύρων που ελέγχουν την ούρηση, είτε από απόφραξη της ουρήθρας που εμποδίζει τη ροή ούρων. Προηγηθείσες γυναικολογικές επεμβάσεις, καθώς και η κυστεοκήλη είναι συνήθεις αιτίες. Σπανιότερη αιτία αποτελεί η περιφερική νευροπάθεια όπως πχ. σε άτομα με σακχαρώδη διαβήτη.
5. Ολική ακράτεια
Στις περιπτώσεις αυτές η ασθενής έχει απώλεια ούρων καθ’όλη τη διάρκεια της ημέρας μαζί με φυσιολογικές ουρήσεις και ανεξάρτητα από έντονη δραστηριότητα. Το συνηθέστερο αίτιο είναι το κυστεοκολπικό συρίγγιο, πιθανή συνέπεια γυναικολογικών επεμβάσεων.